Wyzwanie Maxa Eberla w Bayernie: radzenie sobie z napięciami Tuchela i kryzysem w Lidze Mistrzów

Kluczowe dania na wynos

• Max Eberl dołącza do Bayernu Monachium pośród szeregu wyzwań, w tym wewnętrznych sporów i kluczowych meczów.
• Sposób, w jaki Thomas Tuchel podchodzi do młodych talentów Bayernu i strategia klubu, wywołały kontrowersje.
• Zbliżający się półfinał Ligi Mistrzów Bayernu przeciwko Realowi Madryt wywiera dodatkową presję na zespół i zarząd.

Max Eberl nie bez powodu był gorącym obiektem. W ciągu zaledwie 15 lat spędzonych w Borussii Mönchengladbach stał się jednym z najbardziej podziwianych dyrektorów sportowych w Europie, przywracając sławę jednemu z najsłynniejszych niemieckich nazwisk dzięki wielokrotnym kwalifikacjom do Ligi Mistrzów i Ligi Europy. Budował poprzez inteligentne podpisywanie kontraktów oraz promocję i rozwój wysokiej jakości produktów akademickich. Jedyną niespodzianką było to, że potrzeba było złego stanu zdrowia – z którego na szczęście już wyzdrowiał – aby przenieść go ze stanowiska, a nie propozycji jednego z gigantów kontynentu.

Jego doświadczenie i jasność myślenia są jasne, a jego praca mówiła sama za siebie przez wiele lat. 50-latek borykał się także z wybojami na swojej ścieżce kariery, takimi jak jadowita reakcja niektórych kibiców Gladbach na jego decyzję o dołączeniu do RB Lipsk, a następnie decyzja Lipska o nagłym rozstaniu się z nim we wrześniu ubiegłego roku, kiedy uznali, że flirtował z możliwością podjęcia pracy gdzie indziej.

Trzeba sobie poradzić z trudnościami i zakończyć spór z Bayernem Monachium, a na horyzoncie widać parę decydujących o sezonie meczów. Kiedy w polu widzenia pojawia się Real Madryt, szef sportu ma pełne ręce roboty, jeszcze przed oczekiwanym latem zmian. Eberl mógł mieć na myśli dokument Amazon Prime lub Netflix; teraz powinno być dla niego jasne, że w nim występuje Grubość tego. Niecałe dwa miesiące po oficjalnym rozpoczęciu pracy na Säbener Strasse to już formalność Witamy w Bayernie.

Scenariusz na boisku podczas sobotniego zwycięstwa 2:1 nad Eintrachtem Frankfurt, w którym Harry Kane zdobył 34. i 35. gola w sezonie w Bundeslidze, był niemal anegdotyczny w kontekście wymiany zdań w zeszłym tygodniu i półfinału Ligi Mistrzów w nadchodzącym tygodniu. ostatni pierwszy mecz. Thomas Tuchel, często określany publicznie przez intensywność swojego zachowania, był dość zrelaksowany, mówiąc o „ekscytującym” nastroju swoich zawodników w szatni, gdy nie mogli się doczekać swoich wielkich wieczorów z El Real, rozpoczynając we wtorek w tętniącej życiem Allianz Arena, nieskrępowani presją wewnętrzną (nawet jeśli woleliby to).

Być może było to poczucie ulgi, że pojawił się futbol, ​​który rozwiał kontrowersje, które rozpoczęło się, gdy honorowy prezydent Uli Hoeness skrytykował pracę Tuchela z młodymi zawodnikami podczas dyskusji panelowej dla Frankfurter Allgemeine Zeitung. „On nie uważa, że ​​możesz się poprawić [Aleksandar] Pavlovicia, który możesz poprawić [Alfons] Davies” – powiedział Hoeness. „A kiedy uważa, że ​​nie można dojść dalej, uważa, że ​​powinieneś po prostu iść i kupić”. Tuchel w swoich przedmeczowych słowach skierowanych do Sky odpowiedział „trochę zraniony” przed sobotnim meczem. po czym zaczął bronić swojego rekordu z „ostatnich 15 lat” bez cienia wojowniczości. „Udowodniliśmy, że młodzi gracze zawsze mają swoje miejsce”

Ton krytyki wydawał się być uszczypliwy i miał na celu podkreślenie, dlaczego Bayern musi odejść od Tuchela po tygodniu, w którym niektórzy kibice rozpoczęli petycję wzywającą go do pozostania w klubie w przyszłym sezonie. Akademia Bayernu to kamień węgielny klubu, którego nie zawsze widać z zewnątrz, a widzowie są oślepieni światłami gwiazd. Praca z młodymi zawodnikami i ich rozwój, od Bastiana Schweinsteigera, Phillipa Lahma i Thomasa Müllera na przestrzeni lat po Jamala Musialę i Pavlovicia dzisiaj, nie podlega negocjacjom.

Radzenie sobie z wybuchami Hoenessa to w Bayernie codzienność. Mimo to Eberl nie byłby człowiekiem, gdyby w duchu nie przeklinał konieczności włączenia się w bardzo publiczne i przedwczesne skrzyżowanie słów między legendą klubu a głównym trenerem w przeddzień tak kluczowego meczu. "[I] nie muszą nic robić” – upierał się Eberl, pytając o spór. „To dwaj mężczyźni, którzy się zjednoczą, a potem skupią wszystko [na Real Madryt]W kolejnym oddechu przyznał, że dzięki temu poczuł przedsmak specyficznej atmosfery Bayernu. „To intensywne” – powiedział. „Ma się wrażenie, jakby o poszukiwaniach trenera mówiło się co dwie godziny. To klub, który wydaje się interesować cały naród.”

To, że Eberl nie zaprzeczył dokładnie, jakoby „jedynym kandydatem” miał na myśli Ralf Rangnick, który poprowadzi Austrię do Euro 2024, daje pewną wskazówkę, dlaczego niektórzy kibice Bayernu mogą uważać Tuchela za najlepszego [albo co najmniej najgorsze] opcja. Rangnicka nie należy definiować na podstawie czasu spędzonego w Manchesterze United, ale ostatniej dekady nie spędził zbyt wiele jako główny trener pierwszej drużyny. Ponieważ Eberl współpracował z dyrektorem sportowym Christophem Freundem, byłym zawodnikiem Red Bull Salzburg, przybycie Rangnicka może sugerować Red Bullifikację sali konferencyjnej, w której Bayern zwykł definiować strategię, a nie przejmować ulubione fragmenty cudzych pomysłów.

Zatem przed Carlo Ancelottim i jego drużyną przybywającymi do Bawarii Tuchel jest stałym elementem. Na boisku ma wrażenie, że zaczyna przyjmować nastawienie, które doprowadziło Paris Saint-Germain do finału w 2020 roku, a Chelsea do zwycięstwa w roku następnym. Sobotnie zwycięstwo potraktował jako mini próbę, a nie obowiązek do wypełnienia. Lewy duet Noussair Mazraoui i Raphaël Guerreiro, który odrzucił Bukayo Sakę, ponownie został wykorzystany w meczu we Frankfurcie. Biorąc pod uwagę Konrada Laimera wyróżniającego się po zapierającym dech w piersiach ataku Kane’a, wydaje się, że Bayern będzie opierał się na sile fizycznej, aby spróbować zwyciężyć, podobnie jak Chelsea trzy lata temu.

Jeśli piłkarze Bayernu czują się dobrze przed momentem decydującym o zakończeniu sezonu, może to wynikać z tego, że są wolni od presji bycia faworytami. A może dzieje się tak dlatego, że w Tuchel wiedzą, że mają trenera, który w ostatnich latach często z wielkimi sukcesami przemierzał koniec Ligi Mistrzów.